Marieke & Bram de Vries

Marieke volgde een cursus om te leren omgaan met de psychiatrische problemen van haar broer. "Je kunt niet voor een ander zorgen als je niet eerst goed voor jezelf zorgt. Ik leerde om mijn grenzen aan te geven op een liefdevolle manier." De broer van Marieke de Vries heeft psychiatrische problemen. Maar wat de exacte diagnose is, dat weet ze niet. "De behandelaars van het GGZ hebben een beroepsgeheim. Als de patiënt niet wil dat zijn omgeving weet wat hij mankeert, dan mogen de behandelaars niets zeggen. Ik denk dat hij borderline heeft, in combinatie met een bipolaire stoornis. Misschien weet hij zelf ook niet wat de officiële diagnose is; misschien wíl hij die helemaal niet weten."Marieke volgde een cursus om te leren omgaan met de psychiatrische problemen van haar broer. "Je kunt niet voor een ander zorgen als je niet eerst goed voor jezelf zorgt. Ik leerde om mijn grenzen aan te geven op een liefdevolle manier." De broer van Marieke de Vries heeft psychiatrische problemen. Maar wat de exacte diagnose is, dat weet ze niet. "De behandelaars van het GGZ hebben een beroepsgeheim. Als de patiënt niet wil dat zijn omgeving weet wat hij mankeert, dan mogen de behandelaars niets zeggen. Ik denk dat hij borderline heeft, in combinatie met een bipolaire stoornis. Misschien weet hij zelf ook niet wat de officiële diagnose is; misschien wíl hij die helemaal niet weten." ​Sponzen en spiegels Marieke paste altijd goed op haar broer. "Ik ging regelmatig langs, om te controleren hoe het met hem ging, en om te zien of hij niet te veel dronk of een overdosis medicijnen innam. Regelmatig moest ik een ambulance bellen, of de politie om de deur open te maken. Ik lette op hem en zorgde er zo voor dat de gevolgen van zijn stoornis beperkt bleven. Maar ik heb geleerd dat mijn hulp niet bevorderlijk was voor zijn gezondheid, omdat ik zijn problemen voor hem oploste." Tijdens een familiegesprek bij Rivierduinen, waar haar broer therapie volgt, werd ze erop gewezen dat er cursussen zijn voor naasten. Ze ging de cursus 'Omgaan met borderline voor naast betrokkenen' volgen, een cursus van tien bijeenkomsten van elk twee uur. "Het was een psycho-educatieve cursus: wat is borderline, waar komt het vandaan en hoe ga je er als naaste mee om? Ik leerde er dat er 'sponzen' en 'spiegels' bestaan. 'Sponzen' zijn de ultieme mantelzorgers. Die helpen de patiënt met alles en lossen alle problemen voor hem op. Het probleem daarbij is dat sponzen zo de situatie in stand houden. De patiënt leert niet wat hij fout doet en heeft geen reden om zijn gedrag aan te passen. 'Spiegels' houden de patiënt een spiegel voor en bewaken hun eigen grenzen, zodat de patiënt zélf verantwoordelijk blijft. Ik ontdekte dat ik me gedroeg als een spons, en daarmee de problemen van mijn broer erger maakte; bovendien was mijn taak zo zwaar dat ik zelf psychische problemen kon krijgen als ik niet beter voor mezelf ging zorgen. Je kunt niet voor een ander zorgen als je niet eerst goed voor jezelf zorgt. Ik leerde om mijn grenzen aan te geven op een liefdevolle manier. Een borderliner heeft een spiegel nodig, niet iemand die zijn was doet." Een borderliner heeft een spiegel nodig, niet iemand die zijn was doet Herkenning Voor Marieke was ook het sociale aspect van de cursus belangrijk. "Het was heel fijn om te zien dat ik niet de enige ben, om te weten dat er andere mensen zijn die hetzelfde meemaken." Nu de cursus voorbij is, houdt ze contact met de andere cursisten. "We hebben een Whatsapp-groepje opgericht en willen elkaar regelmatig gaan opzoeken, zodat we ons hart kunnen luchten. Het is belangrijk om erkenning te krijgen voor de problemen waar je als naaste tegenaan loopt, en om jezelf te herkennen in wat een ander meemaakt." Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward

Lees het verhaal

Geïnspireerd...?

Meld je aan

Meer inspiratie?

Bekijk alle verhalen